حاضر هستید در دنیایی زندگی کنید که خودتان حضور فیزیکی در آنجا ندارید؟ یا مثلا لباسی را از جنس آتش به تن کنید اما هیچ آسیبی نبینید؟ قطعا این روزها با اسم متاورس زیاد روبهرو میشوید. یا حداقل موقع ورود به اکانت اینستاگرام، واتساپ یا فیسبوکتان اسم متا را همان ابتدا مشاهده کردهاید. متاورس یا همان فرا جهان بیشتر از آنچه که تصورش را میکردیم در همهی جوانب زندگی امروز ما رسوخ کرده است و به مرحلهای رسیده که مرز آن جهان و دنیای واقعیمان را هر روز محوتر میکند.
در این مطلب ابتدا به تعریفی از متاورس میپردازیم. سپس حضور فشن را در آن بررسی میکنیم و در انتها گذری از وضعیت ورود به بازار کار فشن در متاورس داریم.
متاورس از کجا شروع شد؟
اگه بخواهیم مثل همیشه اول به دنبال ریشهی کلمه باشیم باید بگوییم که این اصطلاح از جهان علمی_تخیلی میآید. متاورس (Metaverse) از دو واژهی متا” (Meta) به معنی فراتر و “یونیورس” (Universe) به معنی جهان تشکیل شده است. اولین بار یک نویسندهی آمریکایی به اسم نیل استیونسن در کتاب خود به نام سقوط برف در سال ۱۹۹۲ از واژه متاورس استفاده و آن را به شکل یک دنیای مجازی سه بعدی توصیف کرد؛ که فقط آواتارها ساکنین این دنیا هستند. دو کارکتر در این داستان، برای نجات خودشان از یک ویرانشهر سرمایهداری به دنیای متاورس سفر میکنند. همین مقدمه کافیست تا خیال ما جرقه بزند و آواتارمان در جهانی متصور بشود که هیچ محدودیتی در آنجا وجود ندارد.
از همان دههی 90 میلادی تا امروز تلاشهایی شروع شد تا این جهان، موازی با زندگی واقعی ما در این دنیا، شکل بگیرد. مثل عینکهایی که با تکنولوژی VR از کمپانیهایی مثل سونی یا گوگل به بازار آمد اما زیرساختهای ناکافی موجب شکست پروژههای این چنین میشد. مهمترین ابزار برای پروژههای این چنین، پهنای باند قوی اینترنت است به این صورت که در مرحلهی اول، اطلاعات باید به سرعت و دقیق به یک بستر پردازش ابری برود و نتیجهی این پردازش برگردد و در یک عینک VR نمایش داده شود. اکنون به لطف توسعهی اینترنت 5G و ارتباطات نسل ششم این بستر برای پروژههای متاورس آماده است.